YOL

Yollar vardı.
Karadeniz'in müteahitlerce altı boşaltılarak şehre döktükleri kumlar değil
Askerlerimizi kör eden,şehit eden kumlarla dolu yollar.

Yollar vardı.
Üzerinde fakirliğin bile kol gezemediği kaynar yollar.
Sımsıcak denemeyecek kadar kavurucu,kıvrımlı, bitmeyen yollar.
Askerlerin çelimsiz bedenleri vardı.
Ve rüşvet isteyen elleri.
Ortadoğu'nun acıyla yoğrulmuş insanları vardı.
Umudu Türkiye olanlar.
Sarımsak kokusu vardı.
Terle gözyaşıyla ölümle yoğrulmuş piramitler.
Kediler vardı.
Kulaklarında su kalmamıştı.
Tartışan müslüman gençler vardı.
Ortak lisanları Amerikancaydı
Meydanlar vardı
Hala hissediliyordu ayak izlerinin sıcaklığı
Kırmızı binalar vardı
Kerpiçler
İşgüzar piçler vardı
Öfke vardı
Camiye alınmayan kadınlar
Yollar vardı
Varlığın içinde yokluk
İmanın içinde imkan
Sen'de ben vardım
Ben'de sen
Züleyha vardı
Yusuf yoktu.
Güzele dair sen vardın çünkü
Ağlardın.
Su'dan olsa yakardı gözyaşın beni
Kırbaçlanan atlar vardı.
Her bir kırbacı bana saplandı
Bir ülke vardı.
İki ülke iç içe doğardı
Bir yandan Tahrir
Bir yandan Rabia
Peki Hür mü kalmıştı bu Musanın oğulları?
İsa'ya da Muhammed'e de yaranamayan
Bir adam vardı:
Mursi
Allah Rahmet eyledi.